Bir alışveriş merkezinde, vitrinlerdeki mankenleri işaret ederek söylenen ve güçlükle yürüyen, 'evsiz' görünümlü yaşlıca bir adam, az sonra acıyla kıvranarak yere yığılır.. Ölmüştür..
AVM'nin pırıl pırıl zeminini, hem ölü bedeniyle, hem de kapkara kusmuğuyla kirleten adamın cesedi, kısa bir sürede ortamdan uzaklaştırılır..
Morg denemeyecek bir mezbelelikte, doktor ya da uzman demeye bin şâhit isteyecek tipte iki kişinin işleminden geçen cesedin midesinden, ojeli bir kadın parmağı çıkar..
Otopsi sonucunda, adamın niçin öldüğü belirlenemese de en azından biz uyanık izleyiciler hemen anlarız ki bu mevta, bizzat kendi türünün etine düşkün, yâni yamyam biridir..
Bunu duyan, polis demeye bin şâhit ister iki adam, bu olayı araştıracaktır.. (Gerekli şâhit sayısının durmadan arttığının farkındayım.. Ne yapalım ki bu da bir ihtiyaç.. Yeter ki felek bana, "Film demeye bin şâhit ister" dedirterek, bir yazının sonunu bağlatmasın.. Amin!)
Rahmetli yamyam ağbi -karısının iddiasına göre- fahişelere düşkün olmakla birlikte, rızkının peşinde koşan, işinde gücünde bir aile reisidir..
Salı pazarında, bilumum saat satışı ve tâmiri üzerine küçük bir tezgâh sahibi olan adamın mesleğini, ucuz ama âdeta korku filmi platosu tarzında döşeli, 'bakımsız' evini süsleyen binlerce saatten de anlayabilmekteyiz..
Kendisi ölmüş, ardında ise her birinin beslenme tarzı kendininkine benzeyen, bir adet eş ve ikisi erkek, biri kız, üç evlât bırakmıştır..
Ölümüne dek, babanın kazandıkları ve avladıklarıyla beslenen bu yamyam ailesinin çözmesi gereken ilk sorun, reislik meselesidir..
Yeri hep babadan sonra gelmiş olan anne (Carmen Beato), 'kadın olmak' engeline takılmış gibi görünse de, reislik pozisyonundan uzak kalmaya pek razı olacak biri değildir..
Siniri her daim tepesinde yaşayan küçük kardeş (Alan Chávez) de bu makama uzak olup; buraya en uygun kişi, büyük oğul Alfredo (Francisco Barreiro)'dur..
Kardeşinin tam tersi bir karakter yapısına hâiz, sessiz, duygusal, hatta eşcinselliğe meyilli bir genç olduğu hissedilen Alfredo'yu, 'hânedanın' başına geçirmek için uğraşan kişi, 'güçlü kadın' imajı hemen göze çarpan, evin kızı Sabina (Miriam Balderas)'dır..
Bu arada, aile arasında bir nevi âyin şeklinde icra edilmesi gereken, insan eti ağırlıklı ziyâfetin zamanı da gelmiş çatmıştır..
Megan Fox Olsa da Yesek
Son zamanlarda moda olan ve ipin ucunun iyice kaçtığına tanık olduğumuz vampirliler kadar değil belki ama, yamyamlı filmler de (Zombiler'in durumu ayrıdır) sinemada oldukça yaygındır..
Görülmemiş kan banyosuyla Frontiere(s) ve Megan Fox'un 'bedensel' varlığıyla göz kamaştıran Jennifer's Body, bu türün aklıma takılan, yakın zaman örnekleri..
Meksika yapımı Somos Lo Que Hay, oldukça farklı bir çizgide ve atmosferde ilerliyerek, dehşeti ön plana çıkaran ve her türlü istismar konusunda en önde giden, 'klasik yamyamlı' filmlerden kendini ayırmasını biliyor..
Yönetmenin, filmin daha en başından itibaren, 'yamyam aile' metaforu kullanmak suretiyle, kurulu düzene bir toplumsal eleştiri getirme çabaları hissedilmekte..
Tabii burada önemli olan, filmin, bunu nasıl ve ne kadar başarabildiği hususu ki bu konuda fazla iyimser olamayacağım maalesef..
Örneğin, toplumda var olduğu, hatta giderek arttığı öne sürülen 'yoğun' yamyamlık belirtisinin sadece bir aileyle kısıtlı ve gizli bırakılması, hem bu iddiayı saçma hâle getiriyor, hem de olası yoğunluğun filme katacağı etkiyi minumumda bırakıyor..
Yâni film, bütün iddialı tavrına rağmen, gösterdikleriyle, derdini ifâde edemeyen, buna karşın, göstermedikleriyle de îma etmeyi başaramayan bir zayıflık arz etmekte..
Bu sebeple, daha filmin ortalarından itibaren içimizde yükselen, yeterince olmamışlık duygusu ve oldukça özgün bir fırsatın kaçırılmışlığı gerçeği ve de geneldeki vasatlık, oldukça canımızı sıkıyor.. Hem de, korku sinemasının klişe efektlerine hiç abanmadan, doğal bir şekilde ve başarıyla yaratılmış, tekinsiz ve de tuhaf ortamına karşın..
Somos lo que hay / Kan Kokusu
Yönetmen: Jorge Michel Grau
Senaryo: Jorge Michel Grau
Oyuncular: Adrián Aguirre, Miriam Balderas, Francisco Barreiro, Carmen Beato, Alan Chávez
Yapım: 2010, Meksika, 90 dk.
5,5 /10
(İşbu yazının bir kısmı Tersninja.com'da yayınlanmıştır)