The Hunger Games: Catching Fire :: İsyanın Güneşe Uzanan Elleri

Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak, 2012’de muhteşem bir gişe başarısı yakalayan Açlık Oyunları'nın arkasından dünya çapında bir fenomen haline gelen hikayeye, yeni bir soluk yaratmaya geliyor.

Büyük beğeni toplayan ilk film, izleyiciye ilgi çekici ve ütopik olmayan Panem kültürünü tanıttı.

Her yıl on iki ezilen bölgenin bir kız bir erkek gencinin hayatta kalma savaşı için ışıltılı başkente göndermesini anlattı.

Akademi ödüllü Jennifer Lawrence, Açlık Oyunları alanında imkânsız seçimler yapmaya zorlanan, 16 yaşındaki kadın kahraman Katniss’i büyük bir uyumla canlandırdı.

Filmin yönetmenliğini Francis Lawrence, senaryosunu Suzanne Collins’in Ateşi Yakalamak romanına dayanarak, Simon Beaufoy ve Michael DeBruyn, yapımcılığını ise Nina Jacobson ve Jon Kilik üstleniyor.

Roman, sadece Birleşik Devletlerde 50 milyon kopyaya ulaşan 3 kitaplık serinin ikincisi.

Açlık Oyunları: AteşiYakalamak, Katniss Everdeen’in (Jennifer Lawrence) yoldaşı Peeta Mellark (Josh Hutcherson) ile birlikte 74. Açlık Oyunlarını kazanması ve eve sağ salim dönmesiyle başlar.

Kazanmak, aslında ailelerini ve arkadaşlarını geride bırakıp, bütün bölgeleri tek tek gezmelerini gerektiren Zafer Turu yapmaları anlamına gelmektedir.

Yol boyunca Katniss, ayaklanmanın başlamak üzere olduğunu fark eder.

Fakat başkent, hala büyük ölçüde Başkan Snow’un kontrolündedir.

Snow ise her şeyden habersiz bütün Panem’i değiştirebilecek olan Açlık Oyunlarının 75. Yılı etkinliklerini hazırlamakla meşguldür.

Katniss Everdeen için hedef, daha önce hiç bu kadar yüksek olmamıştı.

Ezilen ulusunun bu utanç verici kanlı müsabakasını uzatmak için savaştığı zaman daha dün gibiydi.

Şimdi ise yıllık Açlık Oyunları tekrar yaklaşıyor ve bu yıl, bir daha arenaya dönebileceğini hayal bile edemeyen Katniss ve diğer bütün eski kazananların katılacağı bir “Üçüncü Çeyrek Asır Oyunları” olması nedeniyle daha da önemli.

Katniss’i hiç beklemediği şekilde tekrar Açlık Oyunları’na iten bu yeni öyküsü ile film, oyuncularına ve ekibine daha önce keşfedilmemiş duygusal ve teknik tecrübeler yaşattı.

Katniss ve yoldaşı olan Peeta, Zafer Turu ile Panem’in bölgelerini gezer, sonrasında onları yok etmek amaçlı tasarlanan oyunlar için alıkonulurlar.

"Gerçeğin en şiddetlisini sanal bir dünyanın içinde sunan Açlık Oyunları gibi, film de her açıdan, samimiyetten uzak bir yapaylık içeriyor..

Dostlar alışverişte görsün hesabı, 'sulandırılmış' bir sistem ve medya eleştirisi yapılırken anlatılan, 'fedâkârlık' yapay; her hâlinden sahtekârlık akan, ama sürekli parlatılmaya çalışılan o aşk, o sözde isyân falan, hepten yapmacık.."

Hiç kuşkusuz ki ilk filmin ardından yaptığım bu 'ağır' yorum üzerine hizaya gelerek işlerini daha ciddiye alan yapımcıların, kendilerine ve seriye biraz daha çekidüzen verdiklerini görüyoruz..

Ne yaparsın ki bazı insanları dürtmeden doğru yola sevk etmek, biraz zor oluyor be güzel kardeşim!.

Büyük ihtimal bu nedenle yapılan değişiklikle yönetmen koltuğuna -ki 'baba koltuğu' gibi bi şey olmalı- oturan Francis Lawrence, bu filme olduğu gibi, serinin son iki bölümü için de hayırlı olacak sanki..

Ancak öyle fazla heyecanlanmanın da gereği yok..

Şikayet ettiğim o yapaylıktan izler yine yerli yerinde duruyor, sadece dozajı azalmış vaziyette..

O değil de, isyanın ateşini ilk yakanlardan Katniss Everdeen'i başarıyla canlandıran Jennifer Lawrence, duru güzelliğiyle göz kamaştırmaya aynen devam ederken, baştan aşağı klişe bir karaktere bürünmüş Woody Harrelson'ın halleri ise oldukça can sıkıcı..

Baskı ve zulüm üzerine bina ettiği iktidarını engelsizce sürdürebilmek için halkı 'ölümcül' Açlık Oyunları'yla oyalamanın mütehassısı olmuş bir tiran ve onun oyununu yine ona karşı kullanarak, şanlı bir devrimi gerçekleştirmenin isyanı içinde ayaklanan bir halk..

Bir yanda dostluğun, aşkın, fedakârlığın, umudun, isyanın ve mücadelenin adeta güneşe uzanan elleri; diğer yanda düşmanlığın, sahtekârlığın, nefretin, zulmün ve ölümün zifiri karanlıkta yayılan, leş kokulu nefesi!.

Tüm bunları -ibretle- izleyen -adalet duygusu iğdiş edilmemiş- bir yurdum insanının, Şanlı Gezi Parkı Direnişi'ni hatırlamaması ne mümkün?.