29.6.16

Central Intelligence / Merkezi İstihbarat



Dwayne Johnson ve Kevin Hart, New Line Cinema ve Universal Pictures için Merkezi İstihbarat filminde rol alıyor.

Hikaye, eskiden zorbalığa uğrayan bir inek öğrenciyken büyüyüp ölümcül bir CIA ajanına dönüşen Bob’un (Johnson) lise mezuniyet toplantısı için eve gelişini anlatıyor.
Çok gizli bir davanın peşinde olduğunu iddia eden Bob, eskiden “kampüsün büyük adamı” iken şimdi zafer dolu günlerini özleyen bir muhasebeci olan Calvin’in “(Hart) yardımını alır.
Ama ciddi hesap adamı nasıl bir işe girdiğini fark ettiğinde artık çıkmak için çok geçtir.
Ne yapacağı giderek daha da kestirilemez olan yeni arkadaşı kendisini çatışmalara, yüzleşmelere ve ikisini de ölümle sonuçlanabilecek casusluklara sürükler.

Merkezi İstihbarat’ta ayrıca Amy Ryan (“Bridge of Spies,” Oscar adayı “Gone Baby Gone”), Aaron Paul (TV’den “Breaking Bad”) ve Danielle Nicolet (TV’den “The Game”) rol alıyor.

Filmin yönetmeni Rawson Marshall Thurber (“We’re the Millers,” “Dodgeball”), senaryo yazarları Ike Barinholtz & David Stassen ve Rawson Marshall Thurber; hikaye yazarları Ike Barinholtz & David Stassen.
Yapımcılar Scott Stuber, Peter Principato, Paul Young ve Michael Fottrell.
Sorumlu yapımcılar Toby Emmerich, Richard Brener, Samuel J. Brown, Michael Disco ve Ed Helms.

Yaratıcı film yapım ekibinde görüntü yönetmeni Barry Peterson, yapım tasarımcı Stephen Lineweaver, editörler Mike Sale ve Brian Olds ile kostüm tasarımcı Carol Ramsey yer alıyor.
Müzik, Theodore Shapiro ve Ludwig Göransson’a ait.

New Line Cinema ve Universal Pictures sunar, bir Bluegrass Films/Principato Young Entertainment Yapımı, bir Rawson Marshall Thurber Filmi, “Merkezi İstihbarat”.
Filmin dağıtımı Warner Bros. Pictures, bir Warner Bros. Entertainment Company tarafından yapılacaktır.

PRODÜKSİYON HAKKINDA

Dwayne Johnson ve Kevin Hart’ın başrolleri paylaştığı Rawson Marshall Thurber’ın “Merkezi İstihbarat” filmi eğlenceli hızlı bir komedi ve inanılmaz bir aksiyon sunuyor.

Film ayrıca hem ana karakterler hem de onları hayata geçiren oyuncular için beklentileri tersine çeviriyor.

Johnson şunları söylüyor; “Dikkatimi ve ilgimi çeken sıra dışı bir şey yapmaktı. Beni daha çok komedi rolüne, Dünyanın en başarılı komedyenlerinden biri olan Kevin’ı da daha düz bir role koymak. Böylece ikimiz de farklı kaslarımızı esnetip çalıştırmamız gereken bir senaryonun içine atıldık ve sonra bir yerde hepsi kesişti ve biz ortada buluştuk.”

Hart şunları ekliyor; “Bu filmde oldukça düz bir adamım, Dwayne komedi yükünü taşıyor. Bunun daha yeni, eğlenceli ve farklı olacağını düşündük. Ayrıca hala herkesin görmekten hoşlandığı, insanları öldüresiye döven Dwayne de var. Ama DJ ile benim birleşimimiz ile kazanıyoruz. İnanılmaz bir enerji.”

Merkezi İstihbarat’ı bu kadar eğlenceli yapan bu özelliği ve yenilmez elektriği.
Thurber, başarılı bir komedi yönetmeni ve aksiyon dünyasına ilk kez adım atıyor.
Şunları söylüyor; “İlk kez bir aksiyon komedi yapacak olan herkese tavsiyem filmde Dwayne Johnson ile Kevin Hart’a yer vermeleri olacaktır. Çünkü bu filmi çok daha kolaylaştıracaktır. Dünyadaki en komik adamla en büyük aksiyon yıldızını bir araya koyun.”

En önemli espri noktalarından biri olan, yıldızların arasındaki 30 santimlik boy farkıyla ilgili olarak da Thurber, prodüksiyon öncesindeki buluşmalarını anlatıyor.
“Farklı şekillerde ve boyutlarda olabilirler ama hamurları aynı. Onları bir masada karşılıklı otururken veya yan yana dururken görmek sadece bir durum. Birlikte çok iyiler ve bireysel olarak da ekip olarak da çok karizmatikler. Cömertlikleri ve ciddi çalışmaları, ama kendilerini çok ciddiye almamaları konusunda da birbirlerine çok benziyorlar. Aralarındaki elektrik, en iyi senaryolarda ya da durumlarda bile sadece bir yönetmenlik veya yazım özelliği değil, bu bir peri tozu. Sadece dua edip olmasını umduğunuz bir şey.”



Thurber, aynı zamanda Ike Barinholtz & David Stassen ile birlikte filmin senaryosu da yazmış.

Filmin açılışında Johnson’ın karakteri, bir geriye dönüşle talihsiz Robbie Weirdicht adlı umutsuzca sönük bir lise öğrencisi olarak tanıtılıyor.
Nazik bir ruhu olan aşırı iri bir çocuk, kampüsün zorbaları için kolay bir avdır ve okuldaki bir toplantı sırasında sahanın ortasına çıplak bir halde fırlatılarak onarılmaz bir aşağılanma yaşadıktan sonra okulu bırakmak zorunda kalmıştır.

Aynı anda, Hart’ın karakteri Calvin de, nam-ı diğer Altın Jet, Merkez Lisesi’nin en iyi sporcusu, her alanda hüküm süren süperstarı, sınır tanımayan ve herkesin başarılı olacağından emin olduğu biridir.

20 yıl sonra, kimse bu fikirde değildir.
Risk sevmeyen bir muhasebeci olarak kurumsal basamakların ortasında sıkışıp kalmıştır ve meslektaşlarından hiç saygı görmemektedir.
Lise mezunlar toplantısı yaklaşırken Calvin, kendisine fazla yüklenir. Çıkmazda kalmış bir iş, yaşam destek ünitesine bağlı bir evlilik ve vaatlerini yerine getirmemiş sıradan bir varlık.
Bu arada herkesin Saftirik diyerek hiçe saydığı yufka yürekli ezik, kendisini başarılı bir şekilde Bob adıyla baştan yaratmış, bir CIA ajanının sert fiziği, yetenekleri ve içgüdüleriyle kendinden emin bir çekiciliğe sahip olarak, Calvin’in ancak hayal edebileceği heyecanlı bir hayat sürmektedir.



Aslında hiçbir zaman arkadaş olmamışlardır. Ama Bob, Calvin’i tek bir iyi hareketiyle, üzerini örtmesi için Bob’a sporcu ceketini vermesiyle hatırlamaktadır.
Artık yetişkin olduklarına göre o iyi çocuk Calvin bu konuya değinmeyecektir ve Bob büyük mezunlar toplantısından birkaç gün önce kendisini bira içmeye davet eder.
Eski günlerin konuşularak geçirildiği bir gecenin ne zararı olabilir ki?

Bob’un sıradan bir isteği gibi görünen, Calvin’den bazı finansal verileri incelemesi ricası saatler içinde şüpheli bir durum alır.
Eski sınıf arkadaşını küresel güvenliği tehdit edebilecek çalıntı şifreleme kodları üzerinden yeraltı işlemlerinin yapıldığı, yüksek bahislerin  döndüğü bir labirente sokacaktır.

Üstleri Bob’ın bu planın içinde olduğunu düşünür ve onu yakalamaya çalışırlarken Bob da Kara Porsuk kod adlı gerçek kötünün peşindedir. Calvin’in bu işle bir ilgisi olmadığına dair güçlü inkarlarına rağmen evi ve ofisi kısa süre içinde silahlı ajanlar tarafından istila edilir.
Calvin tehdit edilir, kovalanır, ateş edilir ve hayatı bir anda ne kadar hızlı hareket edebildiğine, artık hiç görmemiş olmayı dilediği birine ne kadar yakın durabildiğine bağlı olmuştur.



Hart kendi açısından şunları söylüyor; “Kaslı ve kötü bir ölüm makinesinin, 9-5 çalışan sıradan bir adamla bir takım olmasını ve bu planı ortaya çıkararak adını temize çıkarmasını konu alıyor. Calvin, daha önce hiç görmediği ve hiç yapmadığı şeyler yapıyor ve tepki verecek hiç vakti yok. Tam bir sudan çıkmış balık gibi.”

Hart şöyle devam ediyor; “Rawson tonu ve zamanlamayı çok iyi biliyor. Önemli olan sadece aksiyonun ritmi değil, her şeyin birlikte nasıl dokunduğu. Aradaki geçişler pürüzsüz. Yazım zekice ve büyük anlara dönüştürebildiğimiz bazı küçük anlar vardı. Çünkü çok iyi bir oyuncu kadrosuyla çalıştık ve Rawson bize rol yapmamız için alan sağladı.”

Calvin için çıldırtıcı olan bir başka konu da hayatlarını tehdit eden bir durumdan diğerine koşarlarken Bob’un nasıl kontrolünü ve iyimserliğini hiç kaybetmediği oluyor.
Ayrıca tutsak ettiği yardımcısına olan hayranlığını da hiç kaybetmiyor. Johnson şunları söylüyor “Aksiyonu seven, onunla beslenen bir kişi var ve o da Bob. Diğeri kesinlikle nefret ediyor. Direniyor. Gitmek istemiyor ve bu da çoğu zaman bir kanka aksiyon komedisi için çok iyi bir kurgu sağlıyor. Ama bir fark var. Bütün bunun en önemli unsuru Bob’ın Calvin’e hala bir kahraman gibi saygı duyuyor olması. Lisedeyken öyleymiş ve hayatları ne kadar değişse de bu durum hiç bozulmamış. Artık iki yetişkin erkek olmaları ve Bob’ın güçlü birine dönüşmesine rağmen, hala Calvin’e “En iyisisin. Sen Altın Jet’sin. Seni seviyorum dostum” diyerek, büyük bir kahraman gibi bakması fikrine bayıldım.”



Aksine, Bob artık bir bar dolusu serseriyi elinin tersiyle süpürebilir veya ofis malzemelerini kullanarak bir SWAT ekibini alt edebilirken Hart şunu fark ediyor; “İlişkileri gelişiyor, çünkü Calvin Bob’un hala masum bir yanı olduğunu görmeye başlıyor. Aralarında bir güven bağı oluşurken Calvin, ya hep ya hiç olduğunu ve her şeyini vererek gerçek bir ortak olmaya karar vermesi gerektiğini fark ediyor.”

Bu ikiliye yetişkin olarak katılmadan önce gençlik günlerinden bir enstantane sunan hikaye, o günlerde yaşamış herkesin, kendi tecrübeleri iyi, kötü veya kayıtsız olsa da bağ kurabilecekleri bir gerçeklik taşıyor. Ve kabul edelim; hiçbir zaman kayıtsız olmaz.

Yapımcı Scott Stuber şunları söylüyor; “Bu yaklaşımın sevdiğim yanı, herkesin bir dereceye kadar liseyle tanımlanması. Her türlü yetişkin hasarını çocukluğunuzdan getirirsiniz veya onarırsınız ve gelişirsiniz ya da hala bir tür aşırı davranışla telafi ediyorsunuzdur. Büyük, geniş bir komedide incelenecek ilginç bir fikir olduğunu düşündüm. Bob, başına gelenleri atlattığını göstermek için çeşitli şeyler yapmıştır, ama sorunu tam olarak çözmüş müdür?



Bu, kurşun geçirmez yeni Bob, okulun spor salonundaki hasmıyla karşılaştığında ve işler beklendiği gibi gitmediğinde ortaya çıkan bir soru.
Thurber şunları söylüyor; “Espri, Robbie kendisini kaslı birine dönüştürmüş olsa da içinde hala aynı güvensizlikleri ve tuhaflıkları barındıran çocuk olmasıdır. İçeriden çalışmazsanız, tamamen değişmezsiniz.”

O zamanki her türlü farklılıklarına rağmen Bob ile Calvin, tamamen farklı nedenlerle de olsa, kendilerini 20 yıldır yiyip bitiren bir şeyi kanıtlama güdüsüyle bağlanırlar ve sorunlarını çözmek için birbirlerine yardım etmeleri gerektiğini anlarlar.

Yapımcı Peter Principato şunları söylüyor; “Zavallı Calvin için ne kadar sinir bozucu olsa da hayatının bu noktasında ihtiyacı olan şey budur. Büyüsünü kaybetmiştir ve her şeyin bittiğini düşünmektedir. Ama Bob kendisine aynı gözle bakmaz. Arkadaşlar, içinizde normalde görmediğiniz bazı şeyleri onların gözüyle görerek anlamınızı sağlar ve bu da size kim olduğunuzu hatırlatır.”

Başkahramanları yumruklarla dövüşmeye devam ederken bunun gibi kavrama anlarına izin veren “Merkezi İstihbarat”, her yetişkin kahramanın içinde yatan; zorbalara karşı durmak, istediğiniz kişi olmak ve kendinizi geçmişinizle sınırlamamak gibi daha büyük sorunları fark ediyor.
Thurber şunları söylüyor; “Çok iyi alt temaları var. Ayrıca filmde Dwayne Johnson aksiyonu da hiç az değil ve Hart da sizi her şekilde güldürüyor. Yani bence her açıdan en iyilere sahibiz.”

CALVIN: Şu haline bak.. 100 kilo falan vermişsin. Ne yaptın?
BOB: Tek bir şey. 20 yıl boyunca her gün, günde 6 saat spor yaptım.


Hikaye ilerledikçe Bob’un lisedeki korkunç utancının kendisini bugünkü demir adama dönüştürdüğü anlaşılıyor.
Ama o ilk yıllardaki deneyimlerinin daha az görünen başka etkileri de olmuştur.

“Bob, dünyanın en ölümcül bireylerinden biri. Sizi bir anda alt edebilen, 19 farklı şekilde öldürebilen biri.” diyor Johnson.
“Son derece hazırlıklı, stratejik ve yetenekleri benzersiz. Bu onun bir yanı. Diğer yanı ise bazı yönlerden de spor salonundan çıplak bir şekilde çıktığı o günden sonra hiç gelişmemiş, hiç büyümemiş bir adam. Bu yüzden olaylara daha farklı, daha çocuksu bir şekilde bakıyor. Silah çıkarıp birini alnının tam ortasından vurabilir, ama sonra da “Bu gömleği nereden aldı? Harika bir gömlek.” diyebilir.

Bob’un duygusal açıdan zamanda kalmış olma şekillerinden biri de Calvin’i idolleştirmeye devam etmesi ve 20 yıldır aklında büyüttüğü ve zor zamanlarda azmetmesine yardım eden bir arkadaşlık için minnet duymasıdır.
Aslında her ne kadar giymese de belki de incelenmemesi daha iyi olacak yöntemlerle, o eski ceketi hala saklamış.

Principato şunları söylüyor; “Bob, göğsünü şişiriyor ve sınırlarını zorluyor, ama bazı kötü anıları da ruhunun derinliklerine itiyor. Calvin de bunun sağlıklı olmadığını biliyor. Tabii ki hepsine bakılacak.”

Başlangıçta, ilk kez bağlantı kurdukları zaman için Hart şunları söylüyor; “Bob’ı dönüştüğü hali görünce Calvin’in sırtına bir yük daha biniyor. Karşısında çok şey başarmış biri vardır ve bu da Calvin’in kendi yapamadığı şeyleri düşünmesine neden olur. Ama Calvin’in hayatı Bob’la içmeye çıktığı gece değişmeye başlar. Masum bir gece kargaşaya dönüşür, evet. Ama bir anlamda neler yapabileceğini hatırlattığı için de iyi olmuştur ve üzerindeki bulut kaybolmaya başlar.”



Sonuçta, Calvin’in yardımını açıkça almasa da Bob, Calvin’i seçmiştir çünkü o güvenebileceği biridir.
Asıl soru acaba Calvin Bob’a güvenebilir mi?

Bu soruyu Amy Ryan’ın canlandırdığı Bob’ın eski patronuna soracak olsanız bu sorunun yanıtı büyük bir HAYIR olur.
Bob’un Calvin’in hayatına yeniden girdiği ilk andan itibaren teşkilat, amansız Harris’in başkanlığında bir adım arkasındadır.
Harris, tehlikeli, zihinsel olarak dengesiz ve Calvin’i kullanan hain bir ajan olarak tanımladığı adamı yakalamasına yardım etmesi için Calvin’i i zorla ikna etmeye çalışır.
Şartlar düşünüldüğünde bu kabul etmesi zor bir fikir değildir. Öte yandan.

Elbette Bob, Calvin’i yıllardır görmemiş ama en iyi dostu olduğunu iddia eden, belki dünyayı kurtarabileceğini söylediği çılgın bir komplo teorisiyle tahmin edilmez ve heyecan meraklısı biridir.
Ama Harris, o ana kadar Calvin’i takip etmek, aşağılamak, karısını tehdit etmek, üzerine çok sayıda silah doğrultmak ve şimdi de hayatta kalmak için tek şansının kendisi olduğunu söylemekten başka bir şey yapmamış olan, dalavereci ve saldırgan bir CIA ajanıdır.



David Stassen’la birlikte hikayeyi, Thurber ile senaryoyu yazan Ike Barinholtz şunları söylüyor; “Bob kimdir? sorusunun gizemini olabildiğince uzun sürdürmek istedik. Çünkü böylesi Calvin için daha çok gerilim ve stres yaratacaktı."
Stassen ise şöyle diyor; “Kevin, Calvin’in dehşetini, rahatsızlığını o kadar iyi canlandırıyor ki ne kadar çok rahatsız olursa biz o kadar keyif alıyoruz.”

Thurber için hikayeyi Calvin’in açısından anlatmak hem hikayenin akışı hem de komedi için önemliymiş.
“İki tür hikaye olduğu söylenir. Çılgın dünyadaki akıllı adam ve akıllı dünyadaki çılgın adam. Kevin, çılgın dünyadaki akıllı adamı oynuyor. Bu anlamda izleyicinin vekili. Onun gözünden izliyoruz. Bob’ın mı Harris’in mi gerçeği söylediğinden emin değilse, biz de emin olmuyoruz.”

Kurt ajanı canlandıran Ryan şunları söylüyor; “Patronu oynamak hoşuma gitti. Harris işini sever. Arkasında hep birkaç ajan olur ve pis işlerini onlara yaptırır. Rawson’la karakterden konuştuk ve güçlü ama erkek gibi olmayan bir kadın olduğuna karar verdik. Böylece bu konuya odaklandık ve sadist tarafıyla bağ kurmasına izin verdik.”
Johnson “Silahlar ve tekmeler açısından çok maharetliydi” diyor.



“En komik” unvanını rol arkadaşlarına veren Ryan, yine de kasıtlı olarak son derece ciddi oynayarak doğal bir mizah sergiliyor.
“Çok güzel anları var. Benim gibi birinin Dwayne’e fiziksel zarar verebileceğini düşünmek çok komik.” diyor.

Bob’ın eski ortağı Phil rolünde Aaron Paul var. Phil, ikili Kara Porsuk’un peşindeyken öldürülmüştür.
Şimdiyse Bob birlikteki son anlarını ve işlerini hatırlarken Bob’ın hafızasında yeniden ortaya çıkar.
Phil’i kurtarmaya zamanında gidemediği için kendisini suçlar ve hala atladığı bir ipucunu bulacağını umut eder.

Paul şunları söylüyor; “Phil bir katalizör. Bob’ın raydan çıkmasına ve sorumlu olan adamı yakalamak için kendi yetki dışı soruşturmasını başlatmasına ve ortağının intikamını almasına, onun ölümüne tanık olması neden olmuş. Calvin’den ayrı olarak Phil, Bob’ın güvendiği ve yakın hissettiği tek kişiymiş. Çok iyi, süper kanka ilişkisinde olduklarını görüyorsunuz. Sonra birden Phil her şeyi mahvediyor.”



Bob’ın yeni ortağını korkutan da bu ikincil hasar.
Calvin, sadece kendi güvenliği için değil, Danelle Nicolet’in canlandırdığı karısı Maggie’nin güvenliği için de korkuyor.
Bu pislikten çıkmasının bir yolu olmadığı için Maggie’nin güvende kalması umuduyla bir yandan evliliğinden geri kalanlara zarar vermemek için uğraşırken, bir yandan da olanlardan habersiz kalmasına çalışıyor.

Nicolet şunları söylüyor; “Maggie ve Calvin lise aşıklarıymış ve o zamandan beri de birlikteler. Calvin’in Maggie’yi hayal kırıklığına uğrattığı korkusuna rağmen, Maggie artık güçlü bir avukat. Kocasına hala aşık ve hayatı harika. Keşke Calvin’de her şeyi onun gibi görebilse.”

Yapımcılar, rol arkadaşlarının muazzam enerjilerini özümseyip karşılık verebilecek birini ararken Nicole’ü seçmişler.
Deneyimi “Havuzun derin tarafına atılmak” olarak tanımlayan Nicole şunları söylüyor; “Kevin Hart’ın yanında komik olmaktan daha korkunç olan bir şey varsa o da odaya biraz da Dwayne Johnson koymaktır. Ayak uydurmak kolay değil, ama ikisi de çok cömert iş arkadaşlarıydı.”

Ana oyuncu kadrosunu, Ajan Harris’in zarar gördükleri kadar zarar da verebilen baş yardımcıları Stan ve Nick rolleriyle Tim Griffin ve Timothy John Smith ile  Calvin’in muhasebe şirketindeki tatlı dilli meslektaşı Steve’i canlandıran Ryan Hansen tamamlıyor.

Yüz değişim teknolojisi, genç dansçı Sione Kelepi’nin (Vine hayranlarının bildiği adıyla Sione Maraschino) lise öğrencisi talihsiz Robbie’yi canlandırmasını sağlamış.
Kelepi’nin yüzüne, ekran için dijital olarak Johnson’ın özelliklerini verilmiş ama dans hareketlerinin hepsi ona ait.

BOB: Calvin, dünyayı kurtarmak için senin yeteneklerine ihtiyacım var. Hazır mısın?


Portföyünde Dodgeball ve We’re the Millers gibi hit komediler olan Thurber, film yapımı repertuarını genişletmek amacıyla bir sonraki filminin aksiyon filmi olmasını istemiş.
Stuber şunları söylüyor; “Aksiyon yönünü çalıştırması için bu kusursuz bir filmdi. Bize hem adrenalin, hem de kahkahalar vererek müthiş bir iş çıkardı.”

Thurber şunları söylüyor; “Hayatım boyunca aksiyon filmlerini hep sevdim ve sekiz yaşımdan itibaren de bir aksiyon filmi yapmak istiyordum. Bu çok eğlenceli oldu.”

Aynısı, projenin doğal rekabetçi özelliklerinden dolayı getirdiği başrol oyuncuları için de geçerliymiş.
“DJ ve ben her zaman sakin olduk. Ama o her zaman biraz kıskanır ve bunu anlıyorum.” diyor Hart, espri yaparak.
“Benim vücudum daha iyi, vücut yağ oranım onunkinden daha düşük ve bench-press rakamlarım kesinlikle zirve yaptı. Daha fazla antrenman yaptım ve sınırları aştım. Bu arada o sürekli inişte bu yüzden bir tür kıskançlık devreye giriyor.”

Johnson da aynı şekilde karşı çıkıyor “Kevin’le benim hakkımda müthiş olan ve bu ilişkiden çok keyif almamızın nedeni şu. İkimiz de motivasyonu yüksek insanlarız. Aramızdaki, günlük bir yarış gibiydi. Kim önce kalkıyor, kim daha fazla antrenman yapıyor, kim daha güçlü, kim daha iyi, kim daha hızlı? Ve size söylemem gerekir ki sabah uyandığınız andan akşam yatağa girdiğiniz ana kadar benim ismimin altında o kutucukların hepsi işaretlenmişti. Hem de hepsi.”

İkilinin rekabetçi olduğu ortada ama Hart açıkça şunu belirtiyor; “Sadece birbirimizi daha iyi yapmaya yardım etti. İkimiz de işkoliğiz ve bu pozisyon için şanslı olduğumuzun farkındayız ve durumu kanıksamıyoruz. Günün sonunda çok güzel, eğlenceli bir film yapmak istiyoruz. Çünkü film parlarsa biz de parlarız.”

Filmin unutulmaz tehlikeli sahnelerinden biri de Calvin’in ofisindeki silahlı çatışma olmuş.
Bob absürd bir şekilde kasılıp kalan Calvin’i, bir anda mekana dolarak kendisini ele geçirmeye çalışan bir grup silahlı CIA ajanının üstüne götürüyor.
Filmin en uzun sürekli sahnesiymiş ve çekimi tam 6 gün sürmüş ve Bob’ın muzaffer, asi çığlığı ve Calvin’den çıkan daha az heyecanlı seslerle havada, 20. katın çıkışında son bulmuş.



Akrobasi koordinatörü süpervizörü Allan Poppleton şunları söylüyor; “O sahnenin kapsamı ve yer alan bazı espriler Rawson’ın eseri oldu. Posta arabasına sinmiş bir adamın kargaşa içindeki ofiste sürüklenmesiyle başladık ki bu başlı başına komik. Sonra Dwayne’in karakterinin silah olarak kullanmak üzere aldığı bazı mutfak aletlerini ekledik. Bıçak, demlik, uzatma kablosu veya muz gibi ve bu kombinasyon gerçekten özel kıldı.”

Thurber şöyle söylüyor; “Muz olmak zorundaydı. Muzlar klasiktir. Aksiyonu olabildiğince komik yapmak için elimizden geleni yaptık. Bir James Bond filmiyle boy ölçüşmüyoruz, ama olabildiğince zeki olmaya ve aynı zamanda heyecan katmaya çalıştık.”
“Komedi sahnesi çekerken beynim hep farklı bir espri düşünmekle veya şunu bunu denemekle meşgul olur. Aksiyon tarafında ise bu anlamda fazla plan ve hazırlık gerekmiyor. Uygulamaya geçtiğiniz anda ne yaptığınızı tam olarak bilmeniz gerekir. Bir arabayı havaya uçururken “Bunu havaya uçurmanın daha komik yolu ne olabilir?” demezsiniz.” diyor.

Ofis sahnesi ve bağlantılı dış mekan çekimleri için Johnson ve Hart 100 tonluk bir vinçe bağlı bir halde uzun zaman geçirmiş.

Diğer tehlikeli sahneler arasında çeşitli patlamalar, silahlı bir suikastçıyla çatışmalar, araba takipleri, uçak düşürme ve Poppleton’ın “moto-fu” dediği Bob ile bir motosiklet arasındaki bir kavga yer alıyor. Yeraltı otoparkındaki doruğa ulaşan yüzleşme, Poppleton’ın altı kişiden oluşan çekirdek ekibinin dışında bir düzine kadar dublör gerektirmiş.

Johnson’la daha önce “San Andreas”ta ve “Hercules”de birlikte çalışan akrobasi koordinatörü şunları söylüyor; “Dwayne, dövüşlerde ve aksiyon hareketlerinde muhteşem. Onun doğasında var. Kevin de daha komik unsurlar getiriyordu ama aynı zamanda aksiyona ayak uyduruyordu. Bir noktada bazı sahneleri biraz daha sertleştirerek Altın Jet duygusu vermeye başladı. İkisi de belli bir antrenman düzeyinden geçtiler ve deneyimlerinden ve ikisinin de fiziksel olarak alışkın olmalarından dolayı ihtiyacımız olan şeyleri onların yeteneklerine uyarladık.”

CALVIN: Jason Bourne gibisin. Ama şortlusu.


Ana çekimler Boston ve civarında geçmiş. Yapım tasarımcısı Stephen Linewear, Thurber’in gerçekçi ortamlara sadık kalma tarzına uyarak kullanışlı mekanları giydirmiş.
Yönetmen şunları söylüyor; “Gerçekçi, özel ve stilize olmayan aksiyon istedim. Durum komik olabilirdi bu yüzden olabildiğince gerçekçi olması gerekiyordu. Ağır çekimler, süslü kostümler istemedim. Hepsi sanki tam önünüzde gerçekleşiyormuş gibi el kameraları ve omuz kameralarıyla çekildi, çünkü akla yatkın olmasını istedim.”

Yapım ekibi, Cambridgeside Galleria’da çekilen garaj yüzleşmesine ek olarak Boston şehir parkından bazı kısımlar ile Boston şehir bahçelerindeki yaya köprüsünü randevu noktaları olarak kullanmış.
Beverly Belediyesi Havaalanı, Bob’un da iki kişilik bir uçağı çalıştırabilmesi için Calvin’in kendini beğenmiş bir görevlinin dikkatini dağıtmaya çalıştığı sahne için kullanılmış.
MIT’deki Bates Araştırma Merkezi’nin girişi de, CIA güvenli bölge tesisinin heybetli dış mekanı olarak kullanılmış.

Calvin ile Maggie’nin konforlu, banliyö evi, Winchester Massachusetts’deki sessiz bir muhitte bulunurken, üç yerel lise de Bob’ın hayali okulu Merkez Lisesi olarak görev yapmış.
Çekimlerin yaz tatilinde yapıldığı okullarda Lynn English Lisesi’nde toplantı salonu, eski Everett Lisesi’nde soyunma odası ve Lyynn Classical Lisesi’nde de günümüzde Bob ile Calvin’in içtikten sonra daha yeni bir araya geldikleri ve nostaljik bir anı paylaştıktan saatler sonra izinsizce girdikleri ödül odası kullanılmış.

Akrobasi ve dövüş koordinatörü Poppleton ile yakın çalışan Lineweaver, ofisler ile CIA’in gizli sorgulama tesisindeki odalardan ve koridorların yer aldığı diğer iç mekanlar ve Bob’ın eski ortağı Phil’in şaşırtıcı sonunu yaşadığı cam asansör için çeşitli setler inşa etmiş.

Özel bir gereksinim de tasarımcının setlerini Johnson’ın boyutlarına göre büyütme şekli olmuş.
Lineweavere 195cm’lik yıldız için şunları söylüyor; “Her şeyin başından yüksek olmasını ve içinde rol yapabileceği bir alan gibi olmasını sağlamam gerekiyordu. Ve Dwayne için setlere eklediğimiz yükseklik, boy farklılıklarıyla komediye katkıda bulunan Kevin’ın daha da kısa görünmesine neden oldu.”

Johnson’ın boyu aynı zamanda kostüm tasarımcı Carol Ramsey’nin gardırop tercihleriyle de komediye katkıda bulunmuş.
Ramsey, film için Amy Ryan’ın siyah CIA takım elbiselerinden, Danielle Nicolet’in profesyonel kıyafetlerine, Kevin Hart’ın ciddi ama moda olmayan kıyafetlerinden yaklaşık 450 kadar figüran için 1996 yılı dönemine ait lise kıyafetlerine kadar çok çeşitli kıyafetler hazırlamış. Ama Johnson’ın karakteri Bob, kesinlikle en “iyi ifade” eden kıyafetleri giymiş.



Birçok açıdan 90’larda takılıp kalan Bob, lise mezuniyet toplantısı için şehre, o dönemi çok iyi anımsatan kanarya sarısı bir Public Enemy tişörtlüyle döner.
Ama ona göre bu eski moda bir tişört değildir. Onun giyim tarzı budur.
Oradan Bob, açık mavi, tek boynuzlu ve gökkuşağı resimli tişörtü, artık üretimde olmayan sarı Adidas ayakkabıları ve diz boyunda kesilmiş, Urban Dictionary’nin “en çok çocukların ve eziklerin giydiği” diye tanımladığı kot şortuyla durum daha da kötüye gider.

Ama Bob’ın kıyafetleri arasında en kötüsü, Hart’ın bile rol arkadaşında iyi göründüğünü kabul etmediği, eski moda siyah bir bel çantasıdır.
“Hem de hiç 2016’da değil. Bir filmde ve hatta Dwayne Johnson’da bile olmaz. Hayır. Bu hayatımda gördüğüm en aptalca şey.”

Thurber’la il olarak “Dodgeball”da bir araya gelen Ramsey, Bob ve Calvin’in ilk buluşmasını bir dizi görsel kontrast olarak tanımlıyor. “Calvin, liseden Robbie’yi görmeyi bekliyor. Onu değil. Bob çok maço bir halde üzerine oturan bir kapüşonlu sweatshirt’üyle gelir ve kaslarını gösterir. Sonra tişörtü ortaya çıkar. Rawson, bu fikri kıyafetlerimizden birinden aldı ve tek boynuzluyu kullandı. Çok kızsal bir şey ama Dwayne için müthiş bir kontrast. Ayrıca Kevin’ın, muhasebeci gömleği, kravatı ve muhafazakar lacivert hırkasıyla tamamlanan kıyafetiyle de zıt.”



Daha sonra Calvin ‘in evinde Bob, ev sahibinin pijamalarını ödünç alıp 5 kilo şekeri 2.5 kiloluk poşete sığdırmaya çalışma deyişine de yeni anlam yüklüyor.
Ramsey şunları söylüyor “Bu teknik açıdan zordu.  Klasik pijamalardan bir takım daha aldık ve kollarını ve paçalarını kestik. Düğmelerini lastik iplikle diktik ve böylece düğmeler kopacakmış gibi göründü.”

Ama Bob’ın sorgulanabilen gardırop seçimleri sadece kahkahalar için hazırlanmamış.
Trendlere ve insanların ne düşündüğüne bağımlı kalmadan istediğini giyiyor olması, okul sonrasında kazandığı kişiliğini ve özgüvenini temsil ediyor.

"Film her ne kadar bu iki adamın CIA’den kaçması, uydu kodlarını güven altına alma çalışması hakkında olsa da her türlü komedi ve aksiyon unsuruyla birlikte altta yatan, yetişkin olarak kime dönüştüğümüzle ilgili bir karakter hikayesi var. Ve bunu çok seviyorum” diyor Stuber.
“Filmin en tatmin edici unsurlarından biri de dalga geçilerek ve aşağılanarak başlayan bu çocuğun her şeyi tersine çevirmesi ve hikayeyi kendisiyle gururlanarak ve kendisiyle ilgili iyi hissederek bitirmesi.”

Benzer şekilde Calvin’in günlük hayatı hakkındaki memnuniyetsizliği de insanların genellikle önlerinde olanı takdir etmeleri ve kendilerini sıkıntıya sokmamaları gerektiğini öneriyor.
Bu Calvin’in Bob’ın yardımıyla ulaştığı bir nokta.
Hart şunları söylüyor; “Bazılarının kendilerinin pek de hoş olmayan, ama var olan yönlerini göstermekten korktuğunu biliyorum. Calvin ve Bob, ezik olmanın da havalı olabileceğinin örnekleri. Yani ezik yönünüzü onaylamak iyidir. Böylece burada ezik yönünüzü onaylamanızı onaylıyorum.”

“Kendini olduğun gibi kabul etmelisin.” diyor Johnson.
“14, 15, 16 yaşlarındayken zordur. Dünyayı omuzlarınızda taşımanız gerekir. Kimlik sorunları, güvensizlikler vardır ve bunları hepimiz yaşarız. Ben burada olabileceğiniz en güçlü kişinin kendiniz olduğunu söylemek için varım. Ve eğer yakınlarda bir bel çantanız varsa onu gururla taşıyın!”

Tüm bu öğeleri bir araya getiren ve izleyicilere sunan Thurber sözlerini şöyle bitiriyor; “Umarım sinemada çok iyi vakit geçirirler, çok fazla kahkaha, biraz da şaşkınlık olur. Gerçekten kocaman lezzetli bir çizburger gibi. Umarım sonunda herkes bir şey hisseder çünkü bu duygu dolu bir hikaye.”


Filmin mmknmrtb notu : 2.5 / 5