Potiche :: Kadın İsterse Olur

Nerden bakarsanız bakın- acayip şeylerin yaşandığı, yetmişli yıllardayız..

Robert Pujol (Fabrice Luchini), bir şemsiye fabrikası patronudur.. (Şimdi yazarken bana da biraz saçma geldi ama 'şemsiye fabrikası' diye de bi şey var yâni.)

Fabrikasında sırf şemsiye üretiliyor diye onu siz de küçümsemeye kalkmayın lütfen..

Hem kendisi, patronluğun dünyadaki genel imajının ne olduğunu iyi etüt etmiş ve bu biçimde görünerek, hâzâ bir patron gibi düşünüp, aynen öyle hareket etmesini de iyi beceren biridir..

Bu cümleden olarak Mösyö Pujol, şehrin mutena bir semtinde bulunan 'saray yavrusu' bir evde, âdeta Catherine Deneuve çekiciliğine sahip karısı Suzanne (Catherine Deneuve) ve çocuklarıyla -ilk baştan beri uyguladığı disiplin ve kurallar dahilinde- mutlu, müreffeh bir hayat sürdürmektedir..


Yine her patron gibi- işçilerini birer 'özgür köle' gibi görerek, aynı disiplini fabrikasında da uygulamanın konforunu yaşayan Pujol'un, bir adet genç 'sekreter-metres' sahibi olduğunu da unutmadan ekleyelim..

Yalnız değişmeyen bir gerçek olarak, 'zaman' değişmekte; bu arada, işçiler ve kadınlar ve de onların bilinçleri de evrim geçirmektedir..

Yetmişli yılların tüm dünyada yükselttiği isyan dalgası, işçi grevleri vasıtasıyla önce bizim mösyönün şemsiye fabrikasını sarsacak; hemen akabinde, kadın bilinçlenmesinden ve komünist belediye başkanı Maurice Babin (Gérard Depardieu)'in karizmasından etkilenen karısına da olanlar olacaktır..

Gouttes d'eau sur pierres brûlantes ve Le refuge gibi bazı filmlerini hayranlıkla onayladığım; lâkin, diğer bazı filmlerini gördükten sonra da 'niye yapmış ki şimdi bunu' diyerek, başka bir torbaya -haddim olmayarak tabii- yolladığım bir yönetmendir François Ozon..

İşçi ve insan haklarına, kadın-erkek eşitsizliği kapsamındaki kadın başkaldırısına ve beşeri çıkarcılığın, sendikadan, siyasete kadar her alanda yarattığı bozulmalara değinen; ancak, bu gayet ciddi olgular deryasında -derine hiç dalmadan- yüzeyden yüzerken, bir yandan da komiklik yapmaya çalışan Potiche de -maalesef- benim ikinci torbaya giren filmlerden biri oldu..

Bir tiyatro oyunundan uyarlanan Potiche, yönetmenine falan takmadan, dolayısıyla da fazla bir şey beklemeden izlendiğinde -yine de- zevk alınması mümkün, özellikle usta oyuncuların varlığıyla da güçlendirilmiş bir komedi..

Potiche  / Kadın İsterse

Yönetmen: François Ozon

Senaryo: Pierre Barillet, Jean-Pierre Grédy

Oyuncular: Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Fabrice Luchini, Karin Viard, Judith Godrèche

Yapım: 2010, Fransa, 103 dk.

(İşbu yazı Tersninja.com'da yayınlanmıştır)