Kırık Midyeler :: Yıkık Hayâller

7.7.12

Kırık Midyeler :: Yıkık Hayâller

Köyden göçerek İstanbul’da tutunmaya çalışan, henüz on beş yaşlarındaki Hâkim ve Faysal'ın öncelikli hedefi, burada para biriktirerek, Almanya'daki amca oğulları Salim’in yanına kapağı atmaktır..

İki farklı tip ve karaktere sahip bu akraba çocuklarından daha iri yapılı olan Hâkim, gözünü -çok para kazanıldığına inandığı- midyeciliğe dikmiş, girişken, cevval ama para kazanmak uğruna hırsızlık dahil her şeyi yapabilecek kadar da gözünü hırs bürümüş biriyken; Faysal, sessiz, sakin ve kaderine razı bir çocuktur..

Döküntü bir pansiyonda -Boşnak'tan Nijeryalı'ya- bir çok milletten, kendileri gibi çaresiz kalmış insanlarla yaşayan kahramanlarımızın, İstanbul'da tutunarak para biriktirmeleri şöyle dursun, karınlarını doyurmaları bile çok zordur..

Bu iki çocuğa baktığımızda, Ömer Kavur’un yönettiği Yusuf ile Kenan'ı hatırlamamak imkânsız..

Yalnız o filmdeki ideolojik romantizm, Kırık Midyeler'de yerini saf gerçekçiliğe bırakmış..

İstanbul'un göbeğinde 'yetmiş iki millettin gettosu' görevini yapan, köhne evlerle dolu mezbele mahallelerde yaşanan/yaşanacak acı hayatlara, istismardan uzak duygusallıkla ve soğuk olmayan bir gerçekçilikle bakabilen güzel bir film..

Haddini bilerek, kahramanı bol ve kapsamlı öyküsünü fazla dallandırıp budaklamadan, her birini kâfi miktarda geliştirerek bırakması ayrıca takdire şayan..