Gençliğinde bir ustadan keman
dersi almak üzre gittiği bir şehirde İran adlı bir güzeller
güzeline vurulan Nasır Ali, kızın babası karşı çıktığından
muradına eremez..
Kırılan kalbinde ömrü
boyunca taşıyacağı biricik aşkı İran'ın acısıyla bir keman
virtüozu haline gelen Ali, annesinin zoruyla sevmediği bir
kadınla evlenir ve iki çocuk sahibi olur..
Adeta sevgilisi İran'ın yerine
koyduğu kemanına sarılmaktan ve ondan güzel sesler
çıkarmaktan başka meşguliyeti olmayan bu 'tuhaf' adam,
sevgili kemanı bir gün paramparça olduğunda son
kararını da verir: "Ölmeliyim!"
Mükemmel bir çizgi film olan Persopolis'in de yaratıcısı Marjane Satrapi, yine kendine ait bir çizgi romanı, bu sefer 'normal film' olarak ve yine şahane bir üslupla sinemaya uyarlamış..
İranlı Marjane Satrapi'nin, kâh
neşeli, kâh hüzünlü bir havaya bürünen,
zaman zaman 'animasyon estetiği' de hissedilen bu filminde asıl
göstermek ya da hatırlatmak istediği şeyin, İslam Devrimi
öncesinde ülkesinde yaşanan 'çağdaş' devir
olduğunu düşünüyorum..
Filmin en büyük kusuru,
Fransızca olması..
Kusursuz bi şekilde Fransızca
konuşabilen İranlıların durumu, gayet konsantrasyon bozucu..
Nedenini kimselere söylemediği kırık kalbiyle yaşayan mutsuz bir adamın -Azrail’i beklediği- son günleri mükemmel bir kurguyla anlatılırken; onun ve hayatına -bi şekilde- girmiş olanların dünü, bugünü ve de yarını, mizahını hiç kaybetmeyen 'masalsı' bir dille irdeleniyor..
Poulet Aux Prunes / Azrail'i Beklerken
Yönetmen ve Senarist: Vincent
Paronnaud, Marjane Satrapi
Tür: Dram
Oyuncular: Mathieu Amalric, Edouard
Baer, Maria de Medeiros
Yapım: Fransa-Almanya-Belçika,
2011, 93'
4 / 5
4 / 5