26.2.18

Peter Rabbit / Tavşan Peter


Peter Rabbit / Tavşan Peter'da, nesiller boyu okuyucuları cezbetmiş olan bu afacan ve maceracı kahraman, bu kez kendi çağdaş komedisinin başrolünü üstleniyor.

Filmde, hem McGregor/Bay Yeşilbahçe’nin gıpta edilen sebze bahçesinin kontrolünü hem de hayvan dostu komşunun (Rose Byrne) sevgisini kazanma mücadelesi Lake District ve Londra'ya kadar uzanırken, Peter'in Thomas Yeşilbahçe ile (Domhnall Gleeson) ezeli düşmanlığı en üst düzeye ulaşıyor.

Columbia Pictures ve Sony Pictures Animation, 2.0 Entertainment işbirliğiyle, bir Animal Logic Entertainment-Olive Bridge Entertainment yapımı olan Will Gluck filmi Tavşan Peter'ı sunar.

Başrollerini Rose Byrne ve Domhnall Gleeson’ın üstlendiği filmi Will Gluck yönetti, hikayesini ve senaryosunu ise yine Gluck, Rob Lieber’la birlikte kaleme aldı.



Filmin yapımcılığını Will Gluck ve Zareh Nalbandian, yönetici yapımcılığını ise Doug Belgrad, Jodi Hildebrand, Catherine Bishop, Susan Bolsover, Emma Topping, Rob Lieber, Jason Lust ve Jonathan Hludzinski gerçekleştirdi.
Filmin görüntü yönetiminde ACS’den Peter Menzies, Jr.’ın, yapım tasarımında Roger Ford’un, kurgusunda Christian Gazal ve Jonathan Tappin’in, kostüm tasarımında Lizzy Gardiner’ın imzası bulunuyor.
Tavşan Peter'ın animasyon ve görsel efektlerini Avustralya’daki Animal Logic Stüdyoları, animasyon yönetmenliğini Rob Coleman, müziğini Dominic Lewis, müzik amirliğini ise Wende Crowley üstlendi.




Filmin mmknmrtb notu ::

Afacan Peter başta olmak üzere muhtelif hayvan kardeşlerimizin, insan denen şu acayip yaratıkla doğrudan ilişkili olarak yaşadıkları bu harika maceraya çocukların bayılacağı kesin; bencileyin çocuk olmayanların da zevkle izleyeceklerini, beni yalnız bırakmayacaklarını umuyorum..

Gerçek 'insan' oyuncularla, CGI 'hayvan' karakterlerin 'birlikte' kotardıkları filmin animasyon kalitesi öylesine üst düzeyde ki bir süre sonra o hayvanlar da gerçek gibi algılanıyor..

Animasyonun bu kalitesine, gayet iyi yazılmış diyalog ve esprilerin eşlik ettiğini; ilk anda kulağa pek hoş gelmeyen 'dublaj' gerçeğine karşın, Türkçe seslendirmenin 'mükemmel' düzeyde olduğunu da belirteyim..

6   /10


FİLM HAKKINDA

Ünlü tavşanın ilk beyaz perde macerası olan Tavşan Peter'ın ortak yazar ve yönetmeni Will Gluck, "Çocukluğumda babam bana Tavşan Peter kitaplarını okurdu; bu yüzden onunla duygusal bir bağ kurmuştum. Çocuk sahibi olunca ben de çocuklarıma o kitapları okudum " diyor ve ekliyor: “En sevdiğim yanı, Peter'ın küçük bir fitne fücur olması. Beatrix Potter'ın Peter'a verdiği bu küçük cevheri alıp bir kişilik özelliği olarak genişletmenin ve kendi çağdaş hikayemizi yapmanın harika bir fırsat olacağını düşündüm.”

Filmde, Peter'ın, sebze bahçesinin bekçisi olan İhtiyar Bay Yeşilbahçe ile yaşadığı savaş, yaşlı adamın tahtalıköyü boylamasıyla farklı bir yön kazanır (Peter'ın sahiplenmekten çok mutlu olduğu bir zafer).
Ancak bahçe büyük yeğen Bay Thomas Yeşilbahçe’ye (Domhnall Gleeson) miras kalınca, Peter, sebze bahçesinin kontrolü –ve yan komşu Bea'nin (Rose Byrne) kalbi– için verilen savaşın daha yeni başladığını anlar.
Peter, kendisine yardım etmeleri için ailesini ve arkadaşlarını yanına çağırır: Kız kardeşleri Pofuduk, Pasaklı ve Pu-kuyruk, kuzeni Benjamin Bunny, Jemima Puddle-Duck, Bay Jeremy Fisher, Bayan Tiggy-Winkle ve yazar-illüstratör Beatrix Potter'ın orijinal öykülerinde yarattığı diğer karakterler.

Gluck ve diğer yapımcılardan Zareh Nalbandian animasyon için Nalbandian’ın animasyon ve görsel efektler stüdyosu Animal Logic’le işbirliği yaptılar.
Stüdyo daha önce de “The LEGO® Movie”, “Happy Feet” ve animasyon ile canlı aksiyonu birleştiren daha birçok filme imza atmıştı.

Filmin ilham kaynağı, Potter'in orijinal illüstrasyonlarıydı. “Will’le birlikte Londra'daki Beatrix Potter arşivlerindeki orijinal resimleri görmeye gittik. Onları bire bir kitaplardaki boyutlarda çizmişti” diyen Nalbandian, şöyle devam ediyor: “İşin zorluğu, Peter'ı 21. yüzyıla taşırken, bu kadar küçük eserlerden yola çıkmak ve kitaplarda çok sevilen karakterlerin bütünlüğünü sağlamaktı. Daha önce hiç görülmemiş bir şey yapmamız için büyük bir fırsattı.”

Orijinal resimlerin bütünlüğünü korumanın bir yolu, mümkün olan her yerde illüstrasyonları esas almaktı. “Amacımız tavşanları ve diğer hayvan karakterleri, kitaplarda yer alan kıyafetler ve ifadeleri kullanarak da olsa, gerçek hayvanlara benzetmekti” diyor Gluck. Filmin görünümü karakterlerin bütünlüğünü korumanın sadece bir parçasıydı –Peter'ın Peter gibi davrandığından emin olmak da bir o kadar önemliydi; çünkü Peter risk alan, iyi eşek şakalarını seven ama aynı zamanda kalbi pırıl pırıl bir karakter.




“Peter’a, Bay Yeşilbahçe'nin bahçesine girmemesi söyleniyor; çünkü babası bahçeye girdiği için yahniye malzeme olmuş. Peki, Peter ne yapıyor? Bahçeye giriyor. Peter böyle biri; onun gibi birine söylenecek başka bir şey yok” diyen Gluck, sözlerini şöyle sürdürüyor: “Onda bir hınzırlık, aynı zamanda cüretkar bir özgüven ve her zaman haklı olduğuna dair bir yanılgı var; oysa çoğu zaman haksız. Yine de, hiç tereddüt etmiyor, çok ileri gittiğini fark edinceye kadar hücum etmeyi sürdürüyor.”

İflah olmaz dik başlılığının bedelini öderken bile, Peter’ın gerçek karakteri ortaya çıkar. “Kuzenine ve üç kız kardeşine göz kulak olması gerektiğini fark ediyor; ve kendine dahi itiraf etmese de Bay Thomas Yeşilbahçe’nin da dümdüz bir insan olmadığını anlamaya başlıyor” diyor Gluck ve ekliyor: “Peter her şeyin siyah beyaz olmadığını kavramaya başlayan bir ergen.”

Peter’ın karakterinin bu öğelerinin korunması yapımcılar için son derece önemliydi. Yapımcılar, her adımda, 1902'den bu yana Beatrix Potter’ın mirasının koruyucuları olan, Beatrix Potter'ın orijinal Peter Rabbit kitaplarının yayıncısı, Frederick Warne & Co. Ltd. şirketine bağlı Penguin Random House’la yakın bir çalışma içinde oldular.

Film yapımcılarının Potter mirasını onurlandırmak için başvurdukları bir diğer yol, yazarın yaşadığı ve çalışmalarında muazzam bir etkiye sahip, İngiliz kırsal kesiminin bir parçası olan Lake District’te sahneler çekmekti. Potter 1943'te öldüğünde, mal varlığının büyük bir kısmını –çiftliklerini, arazisini, sanat eserlerini, koyunlarını– mirasını 70 yıldan fazla bir süredir koruyan Ulusal Vakıf'a bıraktı.

Ulusal Vakıf’ın Beatrix Potter’a ait yerlerden sorumlu genel müdürü John Moffat şunları kaydediyor: “Beatrix Potter, Ulusal Vakıf’a büyük bir mirasın yanı sıra, yuvası olan Hill Top’a, pek çok orijinal sanat eserine, çiftlik ve arazisine bakma görevini verdi. Bunlara göz kulak olmak bizim bir koruma kurumu olarak Lake District’teki en önemli sorumluluklarımızdan biri. O inanılmaz bir kadındı. Kendisinin çalışmalarını ve hikayelerini her yerdeki ailelerle paylaşmaya istekliyiz. Hepimiz film konusunda çok heyecanlıyız. Filmin yeni izleyicileri Beatrix ile bir araya getirmesini ve Beatrix’in klasik öykülerini yazmasına ilham kaynağı olan Lake District bölgesini ziyaret etmeye teşvik etmesini umuyoruz.”




TASARIM VE ANİMASYON SÜRECİ

Will Gluck, yönetmen olarak filme yaklaşımı için şunları söylüyor: “Seyircilerin bunun bir animasyon filmi olduğunu unutmasını istedim. Öyle umuyorum ki, ilk birkaç dakikada, hayvanların konuştuğu ve kıyafetler giydiği gerçeğine alışmaya başladıktan sonra, izleyiciler filmin gerçek olduğu hissine kapılacaktırlar.”

Animasyon, yapımcı Zareh Nalbandian ve şirketi Animal Logic tarafından denetlendi. Animal Logic daha önce hit animasyonlar The Lego Movie (ve devamı olan The Lego Batman Movie) ile Happy Feet gibi filmlerin yapımını gerçekleştirmişti.
“Will için, Tavşan Peter'daki tüm animasyon karakterler, Rose ve Domhnall'ın canlandırdığı karakterler gibi mevcuttular” diyen Nalbandian, sözlerini şöyle sürdürüyor: “Animasyonu ele alırken, Will’e canlı aksiyon oyuncularının sorabileceği türde sorular sorduk: ‘Benjamin Bunny'nin nasıl hissetmesini istiyorsun? Kendisini nasıl ifade etmesini istiyorsun?’ Her şey performansta bitiyor. Karakterlerimizi gerçek karakterler olarak görüyoruz; bu nedenle, Will’le diyalogumuz bu düzlemdeydi. Animatörlerimiz için bu harikaydı, çünkü Will hiçbir kısıtlama getirmedi. Ama aynı zamanda son derece zordu, çünkü muhtemelen Animal Logic’te yaptığımız en karmaşık filmdi.”

Filmde sadece tavşanlar değil, domuz, porsuk, serçe ve daha fazlası yer alıyor. Üstelik bunların her biri farklı cilt, kürk veya tüylere sahiplerdi ve bazılarının giysileri kire pasa bulanmış veya ıslanmıştı.
Kostüm tasarımcısı Lizzy Gardiner sadece canlı aksiyon oyuncularının kıyafetlerini denetlemekle kalmadı, animasyon hayvanların ne giyip giymeyeceğini belirlemeye yardımcı olmak için tasarımın erken bir aşamasında sürece dahil oldu.
Gardiner şunları söylüyor: “Bu bir meydan okumaydı; çünkü hem Beatrix Potter'ın vizyonuna sadık kalmaya çalışıyor, hem de onun yaptıklarını modernize etmemiz gerekiyordu. İşin içine daha da girdikçe, onun yaptığı her seçimin iyi bir nedeni olduğunu fark ettik.”

Yapımda ana çekimler animasyon ile canlı aksiyon birimlerinin paralel çalışmasıyla gerçekleştirildi: Film çekilirken bir yandan kurgusu yapılıyor, bir yandan da hikaye tahtası sanatçıları hayvanların nerelerde olabileceğini göstermek için kurgulanmış sahnelerin üzerine çizim yapıyorlardı.
Bu sayede Gluck çekimini yaptığı kısma ve animasyon için olasılıklara ilişkin bir his edinebildi. Ve yine bu sayede, animasyonun müthiş nimetlerini ve lanetini keşfetti: Her zaman değiştirebilirsiniz.
“Canlı aksiyonda bu yok. Bir sahneyi çekersiniz ve sahne biter. Animasyonda, herkes şunu söyleyebilir: ‘Sahneyi iyileştirebilecek bir fikrim var.’ Animatörler uyurken ben yeniden yazıyordum” diyen yönetmen, animatörlerin de buna hazır olduğunu belirterek sözlerini sürdürüyor: “TAVŞAN PETER™’da 400'den fazla kişi çalıştı. Hepsi filmin kendilerinin sorumluğundaki küçük bölümlerini inceleyip en harika fikirlerle geliyorlardı. Bu filmin eğlenceli kısmı, 'peki ya şöyle yapsak'lardı.”



ÖZEL EFEKTLER VE GÖRSEL EFEKTLER

Tavşan Peter'ın senaryosu; meyve ve sebze patlamaları, havai fişekler, elektrik çarpmaları ve şiddetli insan-tavşan savaşları içeriyordu.

Will Gluck'ın vizyonu, bu sahnelerin Bambi'den daha çok Er Ryan’ı Kurtarmak filmine yakın bir tarzda olması gerektiği yönündeydi. Bu yüzden, setteki özel efektler departmanı ile animasyon stüdyosundaki görsel efektler departmanı arasındaki işbirliği ve anlayış hayati öneme sahipti. Peter Stubbs filmin özel efektler amirliğini, Tom Wood ve Will Reichelt ise görsel efektler amirliğini üstlendiler.

Stubbs'dan genellikle Ghost Rider gibi aksiyon filmleri ve "The Pacific" gibi televizyon dizilerinin efektlerini denetlemesi istenmektedir. Kendisini Tavşan Peter'a çeken şey çok farklı bir çalışma yapma fırsatıydı.
“Tatlı ve komik bir hikayeydi. Ayrıca, normalde yaptıklarımıza kıyasla hoş bir değişiklikti” diyen Stubbs, şöyle devam ediyor: “Will ve Tom’la neyin gerçek olması ve neyin bilgisayar tarafından üretilmesi gerektiği konusunda çok sayıda görüşme yaptık ve nihai sonuçların uyumlu olmasını sağlamak için hangi birimin neyi denetlemesi gerektiğini değerlendirdik. Toz ya da yağmur gibi basit öğeler görsel efektlerin işini çok zor hale getirebilir. Benim birimimin tavşanlar ve diğer hayvanların karenin nerelerinde olacaklarını, nelere sürüneceklerini ve nasıl hareket edeceklerini bilmesi gerekiyordu.”

Stubbs’a göre, Gluck'ın meyve ve sebze patlamaları içeren vizyonunu hayata geçirmek için, etrafı berbat eden deneme yanılma girişimleri yapıldı: “Thomas'ın tavşanlara attığı fişekleri yansıtmak için küçük patlamalar tasarlamamız gerekiyordu. Tavşanlar meyve ateşiyle misilleme yaptıkları için, organik maddelerle yaptığımız denemelerin sonucu olarak atölyem tam anlamıyla kurutulmuş meyve ve sebze parçalıklarıyla kaplandı. Yumuşak meyveler yaptık ve bunları tam da istediğimiz yere fırlatacak silahlar tasarladık.”

Tavşan Peter, Tom Wood’un canlı aksiyon ile animasyonu birleştiren ilk filmiydi. “Senaryoyu incelediğimde, her sayfada bir zorluk olduğunu görebiliyordum, ancak onları gün be gün ele almak işin keyifli yanıydı” diyen Wood, şöyle devam ediyor: “Beni en çok heyecanlandıran şey, Tavşan Peter karakterini daha önce görülmemiş bir şekilde, yani fotogerçekçi olarak hayata geçirme fırsatıydı. Muhteşem bir meydan okumaydı bu.”

Wood ve Reichelt, Gluck'la birlikte bu dünyanın kurallarını belirlediler. Filmde belki de hiç değinilmeyecek pek çok soru vardı: Hayvanlar nasıl konuşabilir? Bu, yaratılmış olan sinema evreninin bir parçası, öylece kabul edilen bir şey mi? Karakterlerin kıyafetlerini kim üretiyor? Elbiselerini nasıl yıkıyorlar?
Öte yandan, bu sorular görsel efektler departmanının karakterleri yaratma ve canlandırma konusuna nasıl yaklaşacağını belirleyecekti. Reichelt şunları söylüyor: “Bu tür soruların hepsini sormak zorundasınız; ve nihayetinde, karakterlerin kendilerine, birbirleriyle olan ilişkilerine ve ardından da insan dünyasıyla nasıl ilişkilendiklerine odaklanmak durumundasınız.”




Görsel efektler ekibi bir ana birim ve bir dijital birim olarak ikiye ayrılmıştı. Reichelt liderliğindeki ana birim, canlı aktörler ile onların bilgisayar yapımı karakterlerle etkileşimine dair her şeyi üstlendi. Wood tarafından yönetilen, hikâye sorumlusu Kelly Baigent'ın öncülük ettiği dijital birim ise BY karakterlerin yer aldığı çekimler ve sahnelerden sorumluydu. Bu birimlerden iki Animal Logic animasyon amiri, gözlemlemek ve gerekli bilgileri canlı aksiyon ekibine aktarmak üzere sette her zaman hazır bekliyordu.

Gluck, hayvanlar için minyatür bir dünya ve insan karakterler için daha büyük bir dünya varmış hissi yaratmak değil, kesintisiz ve sürekli tek bir dünya hissi vermek istedi. Tavşan seviyesindeki tüm çekimleri minyatür olarak yapıp bunları süper yüzeysel alan derinliğiyle çekmek ve bu sayede onlara her şey büyük görünüyormuş izlenimi yaratmak klişe bir seçim olurdu. Oysa Will çok başka bir his istedi” diyor Wood ve ekliyor: “Çekimlerde tavşanları sanki insanlardan birazcık küçüklermiş gibi gösterdik. Tüm diyaloglar, insanlar arasındaki konuşmalar gibi yürüdü.”

Animatörler, karakterlere hayat verirken, ilham almak için bir kez daha Beatrix Potter'ın orijinal illüstrasyonlarına başvurdular: Karakter iki bacak üzerinde yürüyor ve alameti farikası mavi ceketi giyiyor olsa da, Potter diğer açılardan gerçekçi duran bir tavşan çizmişti. “Peter ayakta duruyor, ceket giyiyor ama o aynı zamanda gerçek bir tavşan. Dolayısıyla, bu insanımsı, karmaşık ve ayrıntılı performansa tavşanlarda görülen kulak ve burun seğirmelerini dahil etmek zorundaydık” diyen Wood, şöyle devam ediyor: “James'in ses performansıyla aktardığı şeyleri görsel olarak desteklediğimizden de emin olmalıydık. Örneğin, alaycılığı yansıtmak için bir kaşı hafifçe kaldırma gibi yöntemlere başvurduk. Korunması gereken hassas bir denge vardı.”

Ana birim çekimlerinde, animasyon karakterlerin yer aldığı sahnelerde oynarken, oyuncuların pandomim yapmak yerine, karşılarında bir şey görmeleri iki nedenden ötürü önemliydi. Birincisi, oyunculardan iyi bir fiziksel performans elde etmek için en iyi yol buydu; ikinci olarak da, bu yöntemle çekim yapmak görsel efektler ekibi için o sahnelerde ışığın BY hayvanları üzerine nasıl düştüğüne dair referans oluşturuyordu. “Kameranın önüne yerleştirdiğimiz çok kaliteli bir oyuncak Peter’ımız vardı. Onu evirip çevirdik ki her açıdan görebilelim. Ayrıca, yansıyan ışığı yakalayıp bize ışıklandırma ve renk için kontrol imkanı sunan gümüş ve gri renkli geleneksel GE toplarımız da mevcuttu” diyor Wood. Efektler ekibi, ayrıca, ışık ve rüzgarın her bir karakteri ne şekilde farklı etkileyeceğini göstermek için, her bir karakteri temsilen farklı kürk ve bez kaplamalı GE topları oluşturdu.

Tavşan çukurunun patladığı ve Bea'nın serasına bir ağacın devrildiği dramatik sahne özel efektler ve görsel efektler arasındaki en ayrıntılı etkileşimdi.
Nihai efekt, gerçek, canlı bir patlama ile kır evinin gerçek ve dijital yıkımının bir bileşimi sayesinde başarıyla hayata geçirildi. Ağacın özel efektler ekibi tarafından yapılması ve mekana yerleştirilmesi gerekti, çünkü arka arkaya çekimler sırasında ağacın devrilip tekrar kaldırılabilmesi zorunluydu. Ağaç, daha sonra, post prodüksiyon sırasında görsel efektler ekibi tarafından dijital olarak büyütüldü.

Koreografinin bu kadar karmaşık olmasına rağmen, dramatik aksiyon sahneleri, görsel efektler ekibi için en karmaşık kısım değildi; en zoru, insan oyuncular ile BY karakterleri arasındaki yakın etkileşimi içeren anlardı. “Karakterler birbirlerine gerçekten dokunuyormuş hissi vermek için çok ince ve ayrıntılı çalışmalar yapmanız gerekir” diye açıklayan Reichelt, şöyle devam ediyor: “Fizik kurallarına uygun olarak hareket edişleri, eğer Bay Yeşilbahçe’nin parmakları tarafından yakalanmışsa Peter’ın kürkünün nasıl bir hal alacağı, gölgelerinin nereye vuracağı ve birbirlerine nasıl yansıyacağı… işte tüm bunların mükemmel bir şekilde birbiriyle bütünleşmesi için kare kare, çok zahmetli bir çalışma gerekli.”




CANLI AKSİYON ÇEKİMİ

Filmin mekan ve stüdyo çekimleri Londra’da Lake District’te ve Sydney-Avustralya’da gerçekleştirildi.
Çekimlerin Avustralya ayağı için yılın ilk ayları, yani ülkenin yaz sezonu seçildi. Sydney, Bay Yeşilbahçe’nin köşkü ile Bea’nin kır evini inşa etmek için özellikle güzel ve yeşillikli bir mekan sundu: İngiliz bahçıvanların İngiliz ağaçları diktiği, Avustralya’nın en eski bitkilendirme alanlarından Centennial Park.

“Tıpatıp Beatrix Potter’ın kitaplarındakilere benzediğini umduğumuz bir dünya yarattık” diyor Gluck ve ekliyor: “Her bir küçük ayrıntıyı alıp gerçek dünya bağlamında neye benzeyeceğini ters mühendislikle belirledik ve sonra onu inşa ettik.”

Babe filmlerinin, Narnia filmlerinin ve PJ Hogan imzalı Peter Pan'in görsel dünyalarını canlandırmaya yardım eden Roger Ford, filmin yapım tasarımını üstlendi. İlk büyük görevi köşkün ve kır evinin tasarım ve inşasıydı.

HARRODS’DA ÇEKİM YAPMAK

Tavşan Peter, dünyanın en ünlü mağazası olan Harrods'un, Knightsbridge'deki Londra şubesinde çekim yapmasına izin verdiği çok az sayıdaki filmden biri oldu.
Harrods, her gün binlerce ziyaretçi ağırlayan, son derece işlek bir yer olduğu için, tarihi binada Tavşan Peter çapında bir film çekmek kolay bir iş değildi. Alışveriş katında 7.500'den fazla çalışanı bulunan mağaza, 1910'dan (hatta belki daha bile öncesinden) beri Beatrix Potter'ın karakterlerine dayanan oyuncaklar satmaktadır. Potter yerel bir Knightsbridge sakiniydi ve 17 yaşındaki bir kız olarak tuttuğu kişisel günlüğünde Harrods'a göndermeler mevcuttu.

“Bay Yeşilbahçe –Tavşan Peter’ın yaşadığı yerin tam zıttı olan– tipik bir kalabalık şehirde çalışıyor” diyen Hildebrand, şöyle devam ediyor: “Harrods, Beatrix Potter’a ve onun dünyasıyla uzun, samimi bir bağlantıya sahip ikonik bir yer. Burası bizim için mükemmel bir yerdi; onların da bizden dolayı heyecan duymasından müthiş memnun olduk. Çekimlere ev sahipliği yapmanın çok ötesine geçtiler. Gün içinde dış mekanları çektik; geceleri, mesai saatleri dışında kalan sürelerde de iç mekanları. Geç saatlere kadar çalışılan uzun gecelerdi bunlar ama çekim için müthiş bir yerdi.”

Güvenlik sıkıydı: Akşam 9:00 ile sabah 9:00 arasında, çekimlerin yapıldığı sırada, kapılar kilitlendi. Çeşitli reyonlardaki personel –oyuncak reyonundaki elemanlardan mağazanın mühendislerine, 100 kişilik çekim ekibinin yemek yemesi için restoran alanını boşaltan kafeterya çalışanlarına kadar herkes– çekimlerin gerçekleşmesine şahsen katkıda bulundular.




TEHLİKELİ SAHNELER

Tavşan için tehlikeli sahnelerin koreografisi Animal Logic'deki animasyon ekibi tarafından titizlikle ve dijital olarak kontrol edilebilirken, Tavşan Peter'ın insan dublör gerektiren sahnelerinin yükü ağırlıklı olarak, Thomas Yeşilbahçe’yi canlandıran aktör Domhnall Gleeson'un omuzlarındaydı.

Dublör koordinatörü Lawrence Woodward ve Gleeson’ın dublörü Ben Smith-Petersen aktörle iki haftalık bir prova dönemi geçirdiler. Aktör her gün Tavşan Peter’la yapacağı göğüs göğüse mücadelenin koreografisini çalıştı. Peter, çekimler sırasında görünmez bir rakip olacağı için, söz konusu çalışma Gleeeson için hem kendi adımlarını hem de partnerinin adımlarını ezbere bilmesini gerektiren bir dans sekansının koreografisi gibiydi.

“Domhnall her zaman hazırlıklı geliyordu” diyor Woodward ve ekliyor: “Her yeni hareketi ne kadar küçük olursa olsun gidip çalıştı. Bu da bizim işimizi çok kolaylaştırdı.”
Gleeson mümkün olduğunca kendi dublörlüğünü yaptı. Woodward bu konuda şunları söylüyor: “Sette kullanmak üzere birçok yöntem benimsedik: Onu dürtmek için küçük mavi değnekler kullandık; mavi kostümlü set elemanlarının ona dokunmasını sağladık. Tepki verebileceği bir şey olsun diye, zaman zaman ona mavi bir tavşan attık...”

Gleeson ise şunları söylüyor: “Ben dublör değilim. Dolayısıyla, sahnenin iniş çıkışlarını çözümlemeye çalışmak ve görünmez bir tavşanın saldırısına uğramak günü geçirmenin en kolay yolu değildi ama çok eğlenceliydi. Lawrence ve Ben yönetimindeki dublör ekibi muhteşemdi. Will son dakikada bir şeyleri değiştirmeyi seviyor. Bu yüzden, birçok kez ayaküstü düşünmek zorunda kaldık. Fakat sanırım böylesi, ortaya, planlamış olduğumuzdan daha komik şeyler çıkardı ki zaten benim başarmayı istediğim tek şey buydu.”